အေနာ္ရထာမင္းသည္ ရွင္အရဟံ မေထရ္ျမတ္အား စတင္ဖူးေတြ႔စဥ္ ေလွ်ာက္ထားသည္႔ သာရဏီယကထာ
အေနာ္ရထာမင္း - အရွင္ရဟန္းသည္ အဘယ္အမ်ိဳးအႏြယ္ျဖစ္ေတာ္မူသနည္း။
အဘယ္အမႈကိစၥအတြက္ ဤေနရာအရပ္သို႔ ၾကြျမန္းေတာ္မူလာပါသနည္း။
ရွင္အရဟံ - ငါသည္ ဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါး၊ ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါးႏွင္႔ ျပည္႔စံုေတာ္မူေသာ ဗုဒၶၶျမတ္စြာ၏ အမ်ိဳးအႏြယ္တည္း။ ဤအရပ္တြင္ ဗုဒၶၶျမတ္စြာ၏ စစ္မွန္ေသာ သာသနာေတာ္ထြန္းကားေစရန္ ရည္သန္၍ ေရာက္ရွိလာျခင္းျဖစ္သည္။
အေနာ္ရထာမင္း - ဗုဒၶၶျမတ္စြာသည္ အဘယ္မည္ေသာ တရားေတာ္တုိ႔ကို ျမြက္ၾကားေတာ္မူခဲ႔ပါသနည္း။
ရွင္အရဟံ - ျမတ္စြာဘုရားသခင္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ႔ေသာ တရားေတာ္အေရအတြက္သည္ကား ဓမၼ၀ိနယအားျဖင္႔ ကိုးပါး၊ ဓမၼကၡႏၶၶၶာအားျဖင္႔ ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ရွိကုန္၏။
အေနာ္ရထာမင္း - ဘုရားသခင္ ေဟာၾကားေတာ္မူအပ္ေသာ တရားေတာ္ကို တစ္စိတ္တစ္ေဒသမွ် ေဟာေတာ္မူပါေလာ႔။
မေထရ္ျမတ္၏ ပုဂံေနျပည္ေတာ္တြင္ ေဟာၾကားသည္႔ တရားဦးျမတ္ေဒသနာေတာ္
အပၸမာေဒါ အမတံ ပဒံ၊
ပမာေဒါ မစၥဳေနာ ပဒံ၊
အပၸမတၱာ နမိယႏၱိ ၊
ေယပမတၱာ ယထာမတာ။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ မေမ႔ေလ်ာ႔ျခင္းသည္ ေသျခင္းကင္းရာ
နိဗၺာန္သို႔ေရာက္ေၾကာင္း အက်င္႔ျဖစ္၏။ ကုသို္လ္ေကာင္းမႈ၌ ေမ႔ေလ်ာ႔ျခင္းသည္
ပူပန္ဆင္းရဲ၊ အဖန္ဖန္တလဲလဲေသရျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္၏။
ထိုအခါ အေနာ္ရထာမင္းသည္ တရားေတာ္၌ သဒါၶၶၾကည္ညိဳျခင္းျပင္းရကား -
" ငါတုိ႔ကား ငါ႔ရွင္မွတပါး အျခားကိုးကြယ္ရာ မရွိၿပီ။ ငါတုိ႔ ကိုယ္အသက္ႏွစ္ပါးကို ငါ႔ရွင္အား ေဆာင္ႏွင္းေတာ႔သည္။ ငါ႔ရွင္အဆံုးအမ၌လည္း ငါခံေတာ႔သည္ "
ဟူ၍ ေလွ်ာက္ခဲ႔ေပ၏။
0 comments:
Post a Comment